เรื่องนี้ “หลักฐานการศึกษา” บางอย่างทำลายไม่ได้ สถานศึกษาต้องจัดเก็บไว้ตลอดไป ได้แก่
1) กศน. 1, 3-5 ( ระเบียนแสดงผลการเรียน รายงานผู้สำเร็จการศึกษา บันทึกผลการพัฒนาคุณภาพผู้เรียน รายงานสรุปผลการเรียน )
2) ทะเบียนคุมใบประกาศนียบัตร
3) สมุดทะเบียนนักศึกษา
แต่ “เอกสารการศึกษา” สามารถทำลายได้ตามระเบียบงานสารบรรณ ได้แก่
ใบสมัครขึ้นทะเบียนเป็นนักศึกษา ใบลงทะเบียนเรียน ใบลงทะเบียนกิจกรรม กพช. ใบลงทะเบียนรักษาสถานภาพฯ กระดาษคำตอบและใบลงลายมือชื่อผู้เข้าสอบ ใบลงทะเบียนเทียบโอน หลักฐานการเทียบโอน
การทำลายหนังสือราชการ รวมทั้งเอกสารการศึกษานี้ ให้ปฏิบัติตามระเบียบสำนักนายกรัฐมนตรีว่าด้วยงานสารบรรณ ซึ่งในระเบียบได้กำหนดวิธีการและแบบฟอร์มไว้แล้ว โดยคำว่า “หัวหน้าส่วนราชการระดับกรม” ในระเบียบนี้ สำหรับ กศน. ให้หมายถึง ผอ.สนง.กศน.จ./กทม. เพราะได้รับมอบอำนาจตามคำสั่งสำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ ที่ 531/2551 ลงวันที่ 29 เม.ย.51 ข้อ 7 ( กรณีเอกสารอยู่ที่อำเภอ ถ้าจังหวัดจะให้อำเภอทำลาย จังหวัดต้องเป็นผู้ออกคำสั่งแต่งตั้งให้บุคลากรของอำเภอเป็นกรรมการทำลายฯ )
ดูระเบียบสำนักนายกรัฐมนตรี ว่าด้วยงานสารบรรณ ฉ.2 พ.ศ.2548 ได้ที่http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2548/00171494.PDF
ระเบียบฉบับนี้ กำหนดไว้ว่า
ข้อ 57 อายุการเก็บหนังสือ โดยปกติให้เก็บไว้ไม่น้อยกว่า 10 ปี เว้นแต่หนังสือดังต่อไปนี้
57.5 หนังสือที่เป็นเรื่องธรรมดาสามัญซึ่งไม่มีความสำคัญ และเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นประจำ เมื่อดำเนินการ “แล้วเสร็จ” ให้เก็บไว้ไม่น้อยกว่า 1 ปี
อย่างไรก็ตาม แม้ใบสมัครจะเป็นเรื่องธรรมดาสามัญซึ่งไม่สำคัญ แต่ใบวุฒิเดิมที่ประกอบใบสมัครหรือประกอบการเทียบโอน มีความสำคัญ จึงควรเก็บใบสมัครพร้อมเอกสารประกอบไว้จนกว่า นศ.จะเรียนจบหรือพ้นสภาพ และเก็บต่อไปอีก 1 ปี จึงค่อยดำเนินการทำลายตามขั้นตอนของระเบียบสารบรรณ